Doktorlar, 4aydır komada olan bir karımın fişini çekmeye karar verdiler.

. Monitörün başında telaşla bir şeyler konuştular. İçlerinden biri bana dönüp, “Bu inanılmaz, sanki sizin sözleriniz ona bir yerden dokundu. Belki hâlâ bir şansı var.” dedi.

Ben ise sadece tek bir şey biliyordum:
O, beni duymuştu. Ve ben o gün, fişini çekmek yerine, onun yeniden doğuşuna şahit olmaya karar vermiştim.